บทที่ 15 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 77 / 117

บทที่ 5 พรหมภูมิ ป ร โ ล ก วิ ท ย า DOU 125

บทที่ 5 ความนํา พรหมภูมิ พรหมภูมิ เป็นสถานที่อยู่ของรูปพรหม ซึ่งเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ได้เจริญภาวนาจนกระทั่งทำ รูปฌานให้บังเกิดขึ้นได้ เมื่อละโลกแล้วจึงมา บังเกิดเป็นรูปพรหมอยู่ในชั้นต่างๆ ตามกำลัง ความ

ในบทที่ 5 นี้เสนอความรู้เกี่ยวกับพรหมภูมิ ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับรูปพรหมที่ประกอบด้วยฌาน มีการแบ่งชั้นของรูปพรหมที่ขึ้นอยู่กับความเจริญในฌาน มีทั้งหมด 16 ชั้น ด้วยทิพยสมบัติที่สูงกว่าความสวยงามในเทวภูมิ

ก็มีความกลมเกลี้ยงเรียบงามมาก มองดูไม่รู้เลยว่าเป็นส่วนรอยต่อของอวัยวะ อีกประการหนึ่ง เกศเกล้า ของพรหมก็งดงามมาก เหนือศีรษะจะประดับด้วยชฎา เสวยสุขอยู่ในพรหมโลกตราบสิ้นกาลนาน อนึ่ง ใบหน้าของพรหมที่คนส่

เนื้อหานี้กล่าวถึงความงามของพรหมที่มีใบหน้าเพียง 1 หน้า และความเข้าใจที่ผิดเกี่ยวกับพรหม นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการเกิดแบบโอปปาติกะของมนุษย์ที่เกิดจากอาภัสสราพรหม โดยไม่มีความจำเป็นต้องมีพ่อแม่ และพิจารณ

บทที่ 6 อรูปพรหมภูมิ ป ร โ ล ก วิ ท ย า DOU 135

อดใจไว้ ตำรับยอดเลขา เรื่อง : พระราชภาวนาจารย์ (หลวงพ่อทัตตชีโว) ตำรับยอดเลขา จากคัมภีร์ "จรรยาบ่าว" วิธีฝึกผู้นำในยุค ร.ศ. ๑๓๑ ตอนที่ ๑๖ จรรยาข้อที่ ๒๙ "ตำรับยอดเลขา" นำมาจากหนังสือ "จรรยาบ่าว" ซึ

บทที่ 29 ใน 'ตำรับยอดเลขา' กล่าวถึงการมีจริยธรรมในการทำงานและการมีน้ำใจ โดยใช้คำสอนจากหนังสือ 'จรรยาบ่าว' เพื่อเตือนใจไม่ให้คนมีพฤติกรรมหน้าไหว้หลังหลอก ซึ่งนำไปสู่ความตกต่ำในชีวิต ทั้งยังไม่เป็นที่ยอ

สติสมฺปชญญ์ เป็นคนระวังตัว จะทำอะไรก็คิดหน้าคิดหลังประกอบไปด้วย ชาคริยานุโยโค ส่เวโค โยนิโสปธานํ สติสัมปชัญญะในที่ทุกสถานและในกาลทุกเมื่อ เป็นคนไม่มีความเกียจคร้าน หมั่นประกอบความเพียร มีจิตใจตื่น อยู

สติสัมปชัญญ์หมายถึงความระมัดระวังตัวในการทำสิ่งต่างๆ ทำให้จิตใจตื่นตัวตลอดเวลา โดยที่ต้องหมั่นสร้างสมอบรมคุณงามความดี เช่น ให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา เพื่อให้ได้พบกับความสุข และพ้นจากทุกข์ในวัฏสงสา

แนวคิด 1. พระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีความตั้งใจที่มุ่งมั่นในการบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ แม้หนทางจะ ยาวนานเพียงใดและไม่ได้ราบเรียบสะดวกสบาย ก็จะสร้างบารมีอย่างไม่ได้ย่อท้อแต่อย่างใด ตั้งแต่การสั่งสมบุญ ซึ่

บทความนี้กล่าวถึงการสร้างบารมีของพระโพธิสัตว์ ที่มีจุดมุ่งหมายสู่สัมมาสัมโพธิญาณ ไม่ว่าจะต้องเผชิญกับอุปสรรคใด โดยการสั่งสมบุญและคุณธรรมต่าง ๆ เช่น อัธยาศัยที่จะไม่ทำความผิดพลาดและธรรมสโมธานที่ช่วยส่ง

ไม่อยากดู ไม่อยากฟัง ไม่อยากแตะต้อง ถ้ามีข้อบกพร่องประกอบอยู่บ้างแม้เพียงนิดหน่อยในสิ่งเหล่านั้น ก็จะยกเอามาเป็นสาเหตุให้เกิดความขัดเคืองใจ ไม่นึกถึงความดีแม้มีอยู่มากมาย เมื่อสิ่งเหล่านั้นผ่านเลยไป ก

เนื้อหาพูดถึงความเฉยชาของมนุษย์ที่ไม่สนใจสิ่งรอบข้างและอิงความคิดเห็นจากผู้อื่น ขยายความถึงจิตที่ประกอบด้วยกิเลสและคุณธรรมที่มีอยู่ในกระบวนการคิด การรับรู้ และปฏิบัติของบุคคล รวมถึงอธิบายลักษณะต่างๆ ข

Chapter 20 Children Who Are Addicted to Apāyamukha (the Roads to Ruin) Their love for their children makes parents work hard to earn money, so that they can provide comforts like an education, toys, a

บทที่ 20 กล่าวถึงความรักของพ่อแม่ที่มีต่อบุตรหลานทำให้พวกเขาทำงานหนักเพื่อให้ความสะดวกสบายแก่ลูกๆ ซึ่งหลายครั้งทำให้พวกเขาละเลยการเติบโตทางอารมณ์และจิตวิญญาณของลูก ทำให้เด็กๆ ตกอยู่ในอันตรายจากการใช้ส

บทที่ ๑ แสดงพฤติกรรมชั่วร้าย และทำร้ายตัวเราเองในที่สุด ทำนองเดียวกับต้น ไผ่เมื่อออกขุยหรือเมล็ดแล้วก็ต้องยืนต้นตายนั่นเอง อันตรายจากกิเลส พระพุทธองค์ทรงเน้นย้ำว่า กิเลสทั้ง ๓ ตระกูลนี้ เป็นมลทินเป็น

บทนี้กล่าวถึงอันตรายจากกิเลสทั้ง ๓ ตระกูล ซึ่งเป็นอุปสรรคในการเห็นธรรมและทำให้คนเกิดความชั่วร้าย กิเลสทำให้เกิดความคิดที่อาฆาตและก่อปัญหาให้ตัวเองมากขึ้น จากนั้นอธิบายนิสัยการจัดการปัญหาที่ไม่ถูกต้องข

บทที่ ๑ เรื่องโลกและชีวิตตามจริง เพราะเข้าใจผิด จึงเป็นผลให้คิดผิด พูดผิด และทำผิด ฯลฯ ตามลำดับ เมื่อทราบชัดถึงสาเหตุที่แท้จริงแล้ว การแก้ปัญหา จำเป็นต้องตั้ง ตนแก้กันที่สาเหตุ โดยดำเนินกระบวนวิธีในกา

บทนี้กล่าวถึงธรรมชาติของใจคนตั้งแต่เกิดว่ามีความใสสว่างและประภัสสร แต่กิเลสที่เกิดขึ้นตั้งแต่เกิดจะทำให้ใจมืดหมอง เมื่อเข้าใจธรรมชาติแล้ว การแก้ปัญหาจะต้องเริ่มที่สาเหตุจริง โดยใช้กระบวนการปฏิรูปอย่าง

บทที่ ๑ อยู่เดิมย่อมถูกฆ่าทิ้งไป และความเข้าใจผิดใหม่ก็ไม่สามารถเกิดขึ้น จาก นั้นขบวนการแห่งความดีงามต่างๆ ก็จะเข้ามาแทนที่โดยอัตโนมัติ มิจฉาทิฏฐิเป็นผลิตผลของกิเลส ก่อนที่จะก้าวไปถึงเรื่องสัมมาทิฏฐิใ

บทนี้สำรวจมิจฉาทิฏฐิหรือความเข้าใจผิดที่เป็นอันตรายต่อชีวิตและสังคม โดยเน้นถึงการเกิด ความแก่และความตาย ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตและความทุกข์ที่เรามองไม่เห็น คนมักเข้าใจผิดว่าการโตขึ้นคือความเจริ

CHAPTER 3 TRAINING THE TRAINER DEFINING A GOOD TRAINER To teach to a high standard requires a sound knowledge of the body, the mind, kilesa and baap as previously defined. From this basis teachers ar

บทที่ 3 ลงลึกในความสำคัญของการฝึกอบรมครู เพื่อสร้างแบบอย่างที่ดีในการสอน ความรู้เกี่ยวกับร่างกายและจิตใจเป็นพื้นฐานสำคัญ ผู้ที่เป็นครูที่สมบูรณ์จะต้องเป็นแบบอย่างที่ดีในด้านคุณธรรมและจริยธรรม โดยสามาร

ทุปปฏินิสสคคิตา เป็นคนเปลื้องความเห็นอันชั่วร้ายได้โดยยาก หมายความว่าเป็นคน ดื้อรั้นมาก ถ้าเกิดมิจฉาทิฏฐิขึ้นมาในใจให้เห็นผิดคิดไปว่า บุญทานไม่มี นรกสวรรค์ไม่มี นิพพานไม่มี เป็นต้น ต่อให้มีนักปราชญ์ผู

บทความนี้กล่าวถึงความยากลำบากในการเปลี่ยนความเห็นที่ผิดของบุคคลที่มีความดื้อรั้นและวิตกจริต เช่น ความเชื่อว่าบุญทานไม่มี หรือไม่มีนรกสวรรค์ แม้จะมีนักปราชญ์คอยตักเตือนในบางครั้งก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงค

กำจัดทุกข์ออกไปอย่างถาวร นอกจากนี้ยังตั้งใจที่จะนำพาสรรพสัตว์ทั้งหลายให้หลุดพ้นจากวงจรแห่ง ความทุกข์นี้ไปด้วย พระองค์จึงได้เริ่มสร้างบารมี ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ ด้วยความเพียรพยายามและด้วย ความอดทนเป็

การกำจัดทุกข์และการสร้างบารมีเป็นกระบวนการที่มีความสำคัญในศาสนาพุทธ ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ได้ผ่านการสร้างบารมีด้วยความเพียรพยายามและอดทน ทางพระพุทธศาสนาเอื้อต่อบุคคลที่จะสามารถบรรลุพระสัมมา

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบงานวิจัยโดยอ้อย บทที่ 7 บทสรุปรวม 1 344 | ดร.กิจกัชย เอื้อเกษม

บทที่ ๑ ความมืดจะปรากฏขึ้นทันที ข้อนี้ฉันใดก็ฉันนั้น บุคคลที่มีใจสว่างพอที่จะ ตรองได้เช่นนี้ย่อมไม่พูดว่า “ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป บุคคลที่สามารถตรองได้จนเกิดความเข้าใจสัมมาทิฏฐิในระดับที่

บทแรกนี้ชี้ให้เห็นถึงการพัฒนาใจสู่ความสว่าง ผ่านการเข้าใจสัมมาทิฏฐิระดับที่ ๔ และ ๕ ซึ่งกล่าวถึงโลกในบริบทของสัตวโลกและความมีตัวตนที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ นอกจากนี้ยังมีการอภิปรายเรื่องผลแห่งกรรมดีและชั่

บทที่ ๑ บ้านหลังใหม่ของเราจะมีรูปทรงสวยงามใหญ่โตโอฬาร อยู่ในทำเล และสิ่งแวดล้อมดีงาม หรือจะมีรูปทรงกระจอกงอกง่อยแช่อยู่ในน้ำคร่ำ ย่อมขึ้นอยู่กับงบประมาณที่เรามีฉันใด ในทำนองเดียวกัน ใจที่ละร่างไปแล้ว

บทนี้สำรวจความสำคัญของการมีร่างกายใหม่และการเข้าใจกรรมที่มีผลต่อชีวิตถัดไป โดยชี้ให้เห็นว่าใจที่สว่างและการพัฒนาจิตใจสามารถนำไปสู่การมีชีวิตหลังความตายที่ดีขึ้น การตระหนักถึงพระคุณของมารดายังถูกเน้นย้

บทที่ ๑ ในแง่ของการให้กำเนิดนั้น ตอบได้ว่ามีเสมอกัน เพราะถ้าไม่มีพ่อ แม่ก็มีลูกไม่ได้ แต่พ่อที่ไม่ได้ทำหน้าที่อบรมเลี้ยงดูลูก ย่อมไม่เป็นต้น แบบทางใจให้แก่ลูก บุคคลที่สามารถตรองเห็นพระคุณของแม่ ย่อมมี

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของบิดามารดาในการให้กำเนิดและการอบรมเลี้ยงดูลูก โดยอธิบายว่าพ่อแม่มีบทบาทสำคัญต่อความเจริญทางสติปัญญาของลูก การทำความเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมและความหมายของโอปปาติกะสามารถนำไปสู่การ

บทที่ ๑ ไม่ลังเลสงสัย มีแต่ความคิดสร้างสรรค์ ความคิดถูกต้องตามทำนองคลอง ธรรม ไม่คิดทำลายล้างผลาญ ทว่าคิดแต่จะสร้างกรรมดีตลอดไป เพื่อที่ จะได้เป็นคนดีสมบูรณ์พร้อมตามอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรืออย่าง น

บทนี้กล่าวถึงการมีความคิดสร้างสรรค์และการพูดที่ถูกต้องตามหลักธรรม ส่งเสริมให้ผู้คนคิดทำความดีตลอดไป เพื่อป้องกันการทำลายตนเองและผู้อื่น เนื้อหายังนำเสนอถึงพลังของคำพูดที่มีอิทธิพลต่ออารมณ์และพฤติกรรม